เหตุการณ์ที่กลายเป็นความชินชาของรัฐและเจ้าหน้าที่รัฐหรือคนทั่วไปเหมือนกับที่เราเดินผ่านขอทานมือขาดแขนขาด
หรือคนจรจัดนอนบนฟุตปาทริมถนน นั่นคือเหตุการณ์ที่ภาคใต้ที่ยืดเยื้อมานานกว่า 10 ปีแล้ว เหตุการณ์ระเบิด การ
ยิงคนเป็นว่าเล่น จนกระทั่งบ้านเรือนในเมืองยังต้องปิดเหมือนเมืองร้าง แต่ผมเห็นรัฐสนใจแต่จำนำข้าว สร้างเขื่อน
แก้มาตรา112 และเรื่องไม่เป็นเรื่องที่ทะเลาะกันไม่รู้จักจบสิ้น
บทเรียนการสูญเสียในภาคใต้ ยังไม่เพียงพอที่จะสอน
ให้เราเลิกทะเลาะกัน ต่อประเทศจะถูกแบ่งเป็นสามส่วนคือไทยเหนือเป็นรัฐไทยใหม่เป็นที่อยู่ของไพร่ถ่อยเถื่อน มี
นักโทษเป็นประธานาธิปดี ภาคกลางจะเป็นประเทศไทยที่ปกครองด้วยระบบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตัริย์
เป็นประมุข ภาใต้จะเป็นส่วนหนึ่งจองรัฐปัตตานี มีการฆ่ากันไม่เว้นแต่ละวันเหมือนเลบานอน หรือประเทศในตะวันออกกลาง
ถ้าจะถามว่าคิดมากไปหรือเปล่า....จำนวนคนที่สูญเสียชีวิตจากเหตุการณ์ในภาคใต้มากกว่า 91 ศพเยอะ
