นักสร้างภาพ

ใกล้บ้านมีครูเกษียณคนนึง ผมเคยเห็นตั้งแต่เป็นสาวๆบุคลิกเป็นครูเต็มร้อย ยังแอบคิดเลยว่าแกเป็นครูที่ดีคนหนึ่ง
ภาพที่ผมเห็นจนชินตาคือแกมักจะออกไปพูดคุยกับชาวบ้านด้วยวาจาอ่อนหวาน ให้ความเห็นในทุกเรื่อง(สมกับที่
เป็นครู) เวลาศิษย์เก่าผ่านมาแกจะรับไหว้ด้วยความสุภาพ(สมกับเป็นครู)อีกนั่นแหละ ทักทายโอภาปราศรัยกับ
ลูกศิษย์อย่างมีเมตตา(ผมยังอิจฉาแกเลย..จริงๆ) แต่พอมีเรื่องร้อนๆอย่างที่ต้องทำประชาคมผมไม่เคยเห็นแกแสดง
ตัว(บอกว่าชั้นไม่เดือดร้อน) ซึ่งผมเองก็ไม่ยุ่งกับแกอยู่แล้วเพราะให้เกียรติในฐานะครู

ผมออกจากครูไม่ค่อยแสดงตนว่าเป็นครู เพราะครูกับการค้าเข้ากันไม่ดี ผมคิดว่าคนเป็นครู ไม่ควรแสวงหากำไร พอ
ออกจากครูก็เป็นพ่อค้่าที่แสวงหากำไร(น้อยกว่าเกณฑ์ที่เรียกว่าเอาเปรียบ) มีลูกค้าที่เป็นพนักงานบริษัทหนุ่มๆ นิสิต
นักศึกษา มักจะยกมือไหว้พ่อค้าปลา ในฐานะคุณลุง มากกว่าคุณครู ซึ่งผมชอบที่จะเป็นแบบนั้น แต่ก็มีลูกค้าจำนวนหนึ่งที่อยู่ในเกณฑ์ เอารัดเอาเปรียบพ่อค้า ผมก็อบรมไปแบบครูทำให้ลูกค้าแบบนี้(ซึ่งเป็นคนรวย)ไม่ค่อยมาร้าน

แต่ก็ภาคภูมิใจที่ไม่ได้สร้างภาพ ก็แบบนายใหญ่นั่นแหละที่ไม่ใชอบสร้างภาพ แถมยังปากหมานิดๆ
ผิดกับครู คศ.3 ทั้งโรงแต่เกณฑ์มาตรฐานของเด็กที่ตำ่กว่าโรงเรียนบ้านหนองบอนที่ไม่มีคศ.3แต่
เกณฑ์มาตณฐานผ่าน

ผิดกับครู คศ.3 ทั้งโรงแต่เกณฑ์มาตรฐานของเด็กที่ตำ่กว่าโรงเรียนบ้านหนองบอนที่ไม่มีคศ.3แต่
เกณฑ์มาตณฐานผ่าน

.....คศ3 มันช้า....ไม่เหมือนร้านขายปลาริมน้ำซื้อวันเสาร์

.....ขายวันอาทิตย์ ก็ได้ตังแล้ว รู้แล้วว่ากำไรเท่าไร

.....เร็วกว่ากันเยอะเลย....จริงไหมครับท่าน ADMIN ที่รัก....55666