บ้านผมเป็นบ้านเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นสมาชิกเว็บคอกหมู ทีแรกที่ผมมาอยู่ใหม่ๆผมนั่งตรงระเบียงจะมองเห็นครูผู้หญิงคนหนึ่งชอบนั่งมองถนนอยู่บ่อยๆเหมือนจะคอยใครสักคน ส่วนอีกห้องหนึ่งเป็นของพี่มานะซึ่งคุ้นเคย
กับผมพอๆกับพี่ถนัด ต่อมาก็ทราบว่าครูผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนกับพี่มะอ่ำ รุ่นพี่ผมที่วค. ไม่นานเธอและพี่มานะ
ก็ย้ายไป มีอีก 2 คนมาอยู่ที่ห้องครูผู้หญิงคนนั้นเป็นสาวสวยหุ่นดีหน้าตาเหมือนญี่ปุ่นหน้าตาดี ใจดี และอีกคน
ที่มาอยู่ห้องตรงข้าม ก็คือทรงฤทธิ์ซึ่งตอนนี้ดูแก่คราวพ่อ(ผม)ไปแล้ว ครูทรงฤทธิ์ตอนหนุ่มๆดูใสซื่อ โดนเสี่ยโมทย์
หลอกเป็นลูกไล่บ่อยๆ ชนชาวคอกหมูก็แอบมองครูสาวหุ่นดีคนนั้นบ่อยๆจนกระทั่งมีไอ้หนุ่มฉายาฉลามขาวขึ้นมาบน
บ้านสาวคนนั้นบ่อยๆ ทีแรกๆก็คุยกันข้างนอก ได้เวลาก็กลับไป พอต่อมาก็เริ่มคุยกันข้างในนานขึ้น แล้วก็ไม่รู้ว่า
กลับตอนใหน ผมเองก็แปลกใจที่เห็นไอ้หนุ่มข้างห้องชอบเอาเก้าอี้มาไว้หน้าห้องครูสาวบ่อยๆ เรื่องนี้เป็นไง
ต้องถามโมทย์เพราะผมจำไม่ได้.....
พอหลังจากนั้นไอ้หน่มนั่นก็เลยยึดห้องครูสาวซะเลย จะไม่ต้องเดินไป
เดินมา...ต่อมาครูสาวย้ายไปเขาเลยมีเวลาสนิทสนมกับพวกผมมากขึ้น เขาเป็นคนมีน้ำใจมาก เอากาแฟมา
เลี้ยงที่คอกหมู เสียดายที่ไม่ได้กิน เพราะได้ข่าวว่ากินแล้วร้องเพลงเพราะทุกคน
ผมจำได้ว่าครูหนุ่มคนนี้เป็นคนสำเอางมาก เสื้อตัวโปรดเป็นแอโร่ว์ลายผ้าขาวม้าสีเขียว และโคโลญจฯ์4711
หอมฟุ้ง ในขณะที่ตอนนั้นผมใช้น้ำหอมมองเลยะ ผมจึงคิดว่าที่สาวๆหลงไอ้หมอนี่ก็เพราะมีน้ำมันพราย4711
นี่เอง...ได้ข่าวว่าตอนหลังเปลี่ยนมาเป็น โปโลแล้ว
แต่ยังไงก็สู้ปู่เซินไม่ได้ ไม่เชื่อลองถามพิชัยดู