สบายๆๆๆ

......ตอนี้จัดระบบงานเข้าที่เข้าทางแล้ว

คนงานก็ขึ้นมาพร้อมแล้ว 10 คน หัวหน้างาน โฟร์แมนสองคน นอกนั้นเลเบอร์

คงมีเวลาเข้าเวปบ้าง....ตอนนี้ผมโดนข้าศึกโจมตีขนาดหนัก...ไม่ใช่ใครที่ไหน....เวียดนาม.....

ชอบกินลำใยไทยมากๆๆๆ ซื้อแพง และพ่าย ไม่มัดปุ๊ก ลูกค้าผมหนีไปขายเวียดนามหลายคน

แสดงว่า....คนเวียตนามตอนนี้รวยกว่าคนไทย....คนไทยมีแต่จนลงๆๆๆๆ......

ก็ดีนะคิดอีกแง่มุม เงินจะได้ไหลเข้าประเทศ แต่ผมหากินยากขึ้นเชื่อไหมผมต้องหนีไปซื้อตีนเขา

......ในป่าลึก อีกหน่อยคงได้เมีชาวเขาอีกคน.....HA HA HA

ขนาดประเทศเราเป็นแหล่งผลิต เรายังโดนต่างชาติเอาของดีไปหมด
ไม่ใช้คนไทยจนนะครับ เวียตนามเขาเอาไปเปิดตลาดในบ้านเขาย่อม
ราคาดี อีกอย่างคนไทยไม่มีความเป็นชาตินิยม
ถ้าเปิดเสรีแพ้เขาแน่นอน....ตอนนี้ก็แบ่งปันผลประโยชน์ทางพลัง
งานกันแล้ว ในขณะที่เราเสียดินแดนไปเรื่อยๆ

ครูที่โรงเรียนมีสวนลำใยอยู่บ้านซับตารี ซับตาเมาแถบๆถิ่นผอ.นึกสมัยก่อนน่ะ เขาบอกว่า พอออกดอก พ่อค้าก็เหมาทั้งสวนแล้ว ส่งนอกหมด เกรดดีๆ รสหวานๆ งั้นนี่เล่า ที่เขาเอามาฝาก กับที่เราซื้อกิน ขนาดและความอร่อยมันผิดกันเลย

ช่างเขาเถอะน่า.......

...สาวน้อย

..........มิใช่กระมังครับท่าน......สาวเหลือน้อยมากกว่า


......นักการเมืองเรามันเลวได้ใจ......

เราหมายฟามว่า ที่เขาเอามาฝากจากสวนเขา ที่เกรดดีๆสำหรับส่งออกน่ะ มันหวานกรอบ อร่อยมากๆ ไม่เหมือนที่เราซื้อกินจากตลาด มันไม่หวานอร่อยแบบนั้น แล้วลูกมันเล็กๆ แบบนั้นต่างหากจ้า

HA.