ถ้าพูดถึงคอกหมูก็ต้องพูดถึงอาจารย์แอ้ปถัดจากคอกหมูก็เเป็นทีตั้งสำนักเพี้ยนไม่แพ้กันก็คือคอกไก่ และพูดถึงคอกไก่ ก็ต้องพูดถึงจารย์แตกซึ่งมาทีหลังแต่ได้รับการยกย่องเป็นเจ้าสำนัก มีศิษย์เพี้ยนๆอยู่2คน
คือจารย์น้อง กับ จารย์วิรัตน์ วิทยายุทธในสมัยนั้นก็คือการแอบ(สาวข้างบ้าน)จนถึงแอบกันเอง ส่วนลึก
กว่านี้ไม่พูด(กลัวโกรธ) แตกเป็นคนขยันตื่นก่อนไก่ แต่ไปโรงเรียนทีหลัง จารย์แตกมีความคิดปราดเปรื่อง
ก็คือบอกเด็กไปเลยว่าต้องตอบอะไร เพราะจุดประสงค์ต้องการให้เด็กรู้อยู่แล้ว ก็เฉลยไปเลย
เวลาผมอยู่ใกล้กับแตกก็ต้องระมัดระวังและสำรวมทุกครั้งเพราะปากจัดพอๆกับไก่ที่แกเลี้ยงนั่น
แหละ แกเคยบอกกับผมว่า ตุ๋ย...รู้มั้ยว่า เดี๋ยวนี้มึ..บังพี่ยุทธมิดเลย... ครั้งหลังสุดผมไม่ได้
กินเหล้า ก็เลยหยิบเงาะมากิน แตกนึกอยู่นานก่อนจะบอกว่า...ที่บ้านไม่มีสวนเหรอ
จะว่าไปแล้วอีกหน่อยลูกหลานอายุ40-50ปี ตอนนั้น ก็คงจะพูดว่า100ปีมาแล้วมีจิ้กโก๋โบราณ
นุ่งผ้าขาวม้าล้างหน้าไก่ตอนเช้าๆ ก็มีแตกกับผะอบนี่แหละ
