แม้เวลาจะเก็บความหลังมีไม่มากนัก แต่ก็ดีใจที่ได้ไปกินข้าวแกงร้านที่เคยกิน กลับไปคอกหมู ปรากฎว่ามีครูใหม่
มาอยู่ มีรถเก๋งหรู รู้สึกดีกว่าสมัยผมอยู่เยอะเลย แต่ดูสะอาดเกินไป ผมมองดูแถวบ้านพักและต้นไม้ในโรงเรียน
รู้สึกชอบเพราะรู้สึกว่าเหมือนป่าไม่เสแสร้งเหมือนโรงเรียนที่จะเป็นรีสอร์ทที่ผ่านมา ไปท่าน้ำล่าง รู้สึกว่าโมทย์
ก็เดินหาความหลังเหมือนกัน ดูอาคารเก่า ดูที่เคยนอน เสียดายที่..เวลา..น้อยไปหน่อย ก็เลยรู้สึกไม่เต็มอิ่ม
ฝากเพื่อนว่างานพี่วี หาเวลาเต็มๆกว่านี้อีกหน่อย...
