สมัยก่อนผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง แกมีเชื้อสายจีน(จีนจริงหรือเจ็กจริงๆนะ ไม่ใช่โม้) สมัยเรียนเขาเป็นรุ่นพี่ผมปีหนึ่ง สมัยนั้นเขาเป็นเจ็กที่หล่อเหลาเอาการคนหนึ่งทีเดียว(ผิวขาวหุ่นกำลังดี แต่งตัวสะอาดสอ้านดี แต่ไม่คอยชอบอาบนำ้เท่าไหร่ เหตุผลของเขาก็คือประหยัดนำ้ครับ อืม เหตุผลพอฟังขึ้นไหมครับ) แรกๆที่เราคบกันผมก็เรียกแกว่าพี่ด้วยความนับถือทุกครั้ง พอเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นได้ดื่มด้วยกันบ่อยๆ วันหนึ่งพี่แกดื่มหนักไปหน่อยฟิวส์ขาด ถ้าแกจะลำคาญผมหรือไงก็ไม่รู้ เฮ้ย..พี่...เพ้ออะไรวะกู..มึงดีกว่าสนิทกันออก...ไอ้ผมก็แก่ดีกรีพอๆกับพี่เค้า...อึม....มึงก็น่าจะอณุญาติไห้กูเรียกมาตั้งนานแล้ว จากนั้นเราก็สนิทกันมากขึ้น กินด้วยกันเที่่ยวด้วยกัน(รวมทั้งเที่ยวยังว่าด้วย)นอนด้วยกันร่วมสุขร่วมทุกข์ด้วยกันมาหลายปี จนเราต่างคนต่างก็ไปมีครอบครัว แยกย้ายกันไปทำมาหากินสร้างเนื้อสร้างตัว จากนั้นหลายปีต่อมาเราพอจะเริ่มอยู่ตัวอายุเราก็เริ่มล่วงโรยมาเลขห้ากลางๆผมรู้สึกว่าเราคิดถึงเพื่อนคนนี้ตลอดเวลา เลิมโทรหากันบ่อยขึ้น ถามถึงสารทุกข์สุกดิบกันมากขึ้น ปรึกษาปัญหากันมากขึ้น วันหนึ่งผมมีโกาสไปหาเพื่อนคนนี้พร้อมภรรยา พ่อไปถึงผมเดินจะเข้าบ้านของเขา ผมมองเข้าไปในบ้านก็เห็นอาแป๊ะแก่ๆคนนึงนังอยู่อบนโตะบัญชี ท่าทางกๆเงิ่นๆ ผมสังเกตุอยู่พักนึงถึงจำได้ว่าเฮ้ยนั่นมันเพื่อนเรานี่หว่า แต่ดูแล้วผมที่เคยดกดำก็กลับมีสีขาว สีนำ้ตาลขึ้นประปนกันไปหมด หนังตาและคิ้วก็หย่อนคลอยลงมา พุงก็เริ่มคล้องห่วงยางเอาไว้ซัก3-4เส้นเห็นจะได้ แต่ที่เห็นยังคงเดิมกึผิวยังขาว แต่อาจจะขาวกว่าเดิม(แต่ไม่ขาวอวบนะ) บ้านของอาแป๊ะแก่ๆเพื่อนผมขายของหลายอย่าง ผมมองดูแกต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาอุดหนุนแกอยางกระวีกระวาด ไม่เคอะไม่เขินเป็นกันเองเป็นธรรมชาติ ผมเฝ้ามองดูอยู่ข้างนอกและภูมิใจในเพื่อนคนนี้มากและคิดอยู่ในใจว่า "อึม..นายทำได...นายทำได้" มีเสียงดังออกมาจากบ้าน อาเง็กท้อ(ภรรยา)สองชิ้งนี้หรื้บอกเขาเท่าหล่าย อังละสางสิกสองอังหกสิก ฮ้อ...พลางแป๊ะแกก็เอาของใสถุงแล้วบอกกับลูกค้า"สองอังห้าสิก อั้วลกให้หรื้สิกบาก"ทำให้ผมยิ้มอยู่ในใจ ไอ้หมอนี่ไม่เบามีเทกนิคการขายด้วย อะลายขากมาซื่อหม่ายนะคราบของอั้วถูกที่สุก.ขอบคุงคาบ ผมพาภรรยาเข้าบ้านของเพื่อน เพื่อนรีบกุรีกูจอมาต้อนรับ พลางก็ส่งเสียงอาเง็กท้อเอาน้ำมา เอาผงลาม้ายมา นี่เพื่องอั้ว วันนั้นเราคุยกันอย่างออกรสออกชาต ตามภาษาคนแก่เล่าความหลัง นี่แหละเพื่อนรักของผมที่เป็นอาแปะแก่ๆในวันนี้ "กษิดิษ ประสงค์ธรรม"